آیین نامه شماره ۱۸ بیمه مرکزی

آئین نامه نمایندگی بیمه (ملغی شده) در تاریخ 1371.06.09 و آیین نامه شماره 28 جایگزین آن شده است

شورای عالی بیمه در اجرای بند 5 ماده 17 قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری آیین نامه زیر را که مشتمل بر 46 ماده و 19 تبصره است در جلسه مورخ 1354.12.25 تصویب نمود:

فصل اول – نمایندگی بیمه و صدور پروانه

ماده 1 – نماینده بیمه شخصی است حقیقی یا حقوقی که یکی از موسسات بیمه مجاز برای انجام تمام یا قسمتی از امور بیمه ای خود وی را در حدود اختیارات و شرایط قراردادی که با او منعقد مینماید نماینده خود قرار می دهد و امضا نماینده برای موسسه بیمه الزام آور است.

تبصره 1 – شغل معمولی نماینده بیمه باید عرضه بیمه باشد.

تبصره 2 – نماینده بیمه باید دارای پروانه نمایندگی بیمه باشد.

تبصره 3 – نماینده بیمه نمیتواند نمایندگی بیش از یکی از موسسات بیمه را دارا باشد.

ماده 2 – نماینده بیمه موظف است طبق قوانین و مقررات جاری معاملات مربوط را در دفاتر قانونی خود ثبت نماید.

ماده 3 – پروانه نمایندگی بیمه طبق مقررات این آیین نامه از طرف موسسات بیمه مجاز پس از جلب موافقت بیمه مرکزی ایران صادر و به اشخاص حقیقی حائز شرایط مندرج در مواد 7 و 9 و به اشخاص حقوقی حائز شرایط مندرج در مواد 8 و 9 این آیین نامه داده میشود.

ماده 4 – پروانه نمایندگی بیمه برای مدت یک سال صادر میشود و هر سال برابر مقررات این آیین نامه تمدید خواهد شد.

ماده 5 – پروانه نمایندگی بیمه را بیمه مرکزی ایران تهیه خواهد کرد. در این پروانه نام موسسه بیمه مربوط، مدت اعتبار، غیر قابل انتقال بودن، شماره، نام و نام خانوادگی، شماره و محل صدور شناسنامه، تاریخ و محل تولد، نشانی محل کار و اقامت نمایند بیمه ذکر و عکس نماینده بیمه به آن الصاق خواهد شد.

ماده 7 – شخص حقیقی برای گرفتن پروانه نمایندگی بیمه باید واجد شرایط زیر باشد:

الف – انجام خدمت وظیفه عمومی یا داشتن معافیت قانونی.

ب – تابعیت ایران.

ج – دارا بودن لیسانس در رشته بیمه.

دارا بودن لیسانس در رشه های دیگر با حداقل دو سال سابقه کار در یکی از موسسات بیمه و یا در نمایندگیهای بیمه و یا در دلالی رسمی بیمه.

دارا بودن دیپلم کامل متوسطه با حداقل چهار سال سابقه کار در یکی از موسسات بیمه و یا در نمایندگی بیمه و یا در دلالی رسمی بیمه.

دارا بودن مدرک تحصیلی کمتر از دیپلم با حداقل هشت سال سابقه کار در یکی از موسسات بیمه و یا در نمایندگیهای بیمه و یا در دلالی رسمی بیمه.

د – عدم شهرت به نادرستی

ه – نداشتن سابقه محکومیت به ارتکاب جنایت و یا ورشکستگی به تقصیر و یا کلاه برداری و یا خیانت در امانت و یا دزدی و یا صدور چک بلامحل و یا اختلاس و یا معاونت در یکی از جرائم فوق به گواهی اداره سجل کیفری وزارت دادگستری.

ماده 8 – شخص حقوقی برای گرفتن پروانه نمایندگی بیمه باید واجد شرایط زیر باشد:

الف – بصورت یکی از شرکتهای مندرج در قانون تجارت تشکیل شده و حداقل دارای سرمایه اسمی پنج میلیون ریال باشد.

ب – اساسنامه شرکت به تایید بیمه مرکزی ایران رسیده باشد.

ج – مدیر عامل شرکت دارای شرایط مندرج در ماده 7 این آیین نامه باشد.

د – موضوع شرکت منحصرا" مربوط به نمایندگی بیمه و خدمات مربوط به فعالیت بیمه و سرمایه گذاری از محل سرمایه و ذخایر و اندوخته های شرکت باشد.

ماده 9 – شخص حقیقی یا حقوقی که بعنوان نماینده بیمه شناخته میشود، باید در درجه اول تضمینی بصورت وجه نقد یا ضمانتنامه بانکی یا اوراق قرضه دولتی یا سهام یا اوراق بهادار پذیرفته شده در بورس و در درجه دوم وثیقه ملکی برای هر یک از دو رشته بیمه های زندگی و غیر زندگی نزد موسسه بیمه مربوط تودیع نماید.

تبصره 1 – میزان تضمین مذکور در این ماده متناسب با حجم کار هر نماینده بیمه خواهد بود و به هر حال برای هر یک از دو رشته بیمه های زندگی و غیر زندگی در مورد شخص حقیقی کمتر از یک میلیون ریال و در مورد شخص حقوقی کمتر از دو میلیون ریال نخواهد بود و در صورتیکه نماینده بیمه بخواهد در هر دو رشته بیمه های زندگی و غیر زندگی فعالیت نماید در اینصورت میزان تضمین برای شخص حقیقی کمتر از یک میلیون و پانصد هزار ریال و برای شخص حقوقی کمتر از سه میلیون ریال نخواهد بود.

تبصره 2 – مدت تضمینهای مذکور در این ماده باید معادل سه برابر مدت اعتبار پروانه نمایندگی بیمه باشد.

تبصره 3 – چنانچه شرکتی پروانه نمایندگی بیمه گرفته باشد مدیر عامل این شرکت مادامی که در سمت مذکور انجام وظیفه میکند نمیتواند شخصا" و به نفع خود بعنوان دلال رسمی بیمه یا نمایندگی بیمه فعالیت داشته باشد.

ماده 10 – تضمین مذکور در ماده 9 این آیین نامه تضمین حقوق و مطالبات بیمه گذاران، بیمه شدگان یا صاحبان حقوق آنان و یا افراد ذینفع در بیمه نامه ها و موسسه بیمه مربوط با حق رجحان نسبت به سایر بستانکاران نماینده بیمه میباشد و در میان آنها حق تقدم با بیمه عمر است.

ماده 11 – استرداد تضمین مندرج در ماده 9 آیین نامه پس از مفاصاحساب مربوط به نماینده بیمه و موافقت بیمه مرکزی ایران خواهد بود.

ماده 12 – تقاضای صدور پروانه نمایندگی بیمه از طرف اشخاص حقیقی باید روی نمونه های مخصوصی که بوسیله بیمه مرکزی ایران تهیه و از طریق موسسات بیمه در دسترس متقاضی قرار میگیرد نوشته شود و به ضمیمه مدارک زیر به موسسه بیمه مربوطه تسلیم گردد.

الف – رونوشت مصدق یا فوتوکپی شناسنامه.

ب – رونوشت مصدق، یا فوتوکپی دفترچه پایان خدمت وظیفه عمومی یا برگ معافیت قانونی.

ج – چهار قطعه عکس.

د – مدارک مندرج در بندهای (ج) و (ه) ماده 7 این آیین نامه.

ه – تعهدنامه دائر بر اینکه اسرار طرفین معامله را محفوظ داشته و افشا ننماید و با رعایت اصول معمول و متداول نمایندگی و بر طبق مقررات مربوط رفتار نموده و از هر نو اظهار خلاف واقع یا گفتار و یا عملی که موجب اشتباه بیمه گذار و یا بیمه گر شود خودداری کنند.

تبصره – در مورد اشخاص حقوقی تقاضای صدور پروانه نمایندگی بیمه از طرف مدیر عامل شرکت و به ترتیب مقرر در این ماده بعمل خواهد آمد.

ماده 13 – نمایندگی بیمه و پروانه نمایندگی بیمه پس از دریافت مدارک مذکور در مواد 9 و 12 و 19 این آیین نامه و انعقاد قرارداد نمایندگی که نمونه آن از طرف بیمه مرکزی ایران تهیه و به موسسات بیمه ابلاغ میشود. پس از موافقت بیمه مرکزی ایران داده خواهد شد. اعطای نمایندگی بیمه در شرکتهای بیمه باید منحصرا" با تصویب هیات مدیره یا هیات عامل شرکت و در نمایندگیهای موسسات بیمه خارجی در ایران باید با تصویب نماینده تام الاختیار موسسه بیمه خارجی در ایران انجام گیرد.

تبصره – اعطای نمایندگی بیمه و لغو آن و حدود اختیارات نماینده بیمه باید از طرف موسسه بیمه مربوط در روزنامه رسمی کشور و یکی از روزنامه های کثیرالانتشار محل آگهی شود.

ماده 14 – موسسات بیمه مکلفند قبل از صدور پروانه نمایندگی بیمه یک نسخه از مدارک مذکور در مواد 9 و 12 و 19 این آیین نامه را بانضمام رونوشت قرارداد منعقده به بیمه مرکزی ایران ارسال دارند.

فصل دوم – تکالیف نماینده بیمه و موسسات بیمه

ماده 15 – نماینده بیمه باید تکالیف مقرر در قرارداد منعقده با موسسه بیمه مربوط و قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری و آیین نامه های مصوب شورای عالی بیمه و دستورالعملهای بیمه مرکزی ایران و سایر قوانین و مقررات جاری را رعایت نماید و برخلاف آنها عملی انجام ندهد.

ماده 16 – بیمه مرکزی ایران میتواند هر موقع که لازم بداند دفاتر نمایندگی بیمه را مورد بازرسی قرار دهد و توضیحات لازم را نیز بخواهد.

ماده 17 – نماینده بیمه باید عضو سندیکای نمایندگان بیمه باشد.

تبصره – اساسنامه سندیکای مذکور باید به تایید بیمه مرکزی ایران برسد و سندیکای نمایندگان بیمه مکلف است دستورالعملهای مربوط به امر بیمه را که از طرف بیمه مرکزی ایران ابلاغ خواهد شد اجرا و هر سال گزارشی از فعالیتها و عملیات خود را به بیمه مرکزی ایران تسلیم نماید.

ماده 18 – نماینده بیمه مسئول عملیات و جبران خسارات ناشی از تقصیر، غفلت و یا قصور خود و بازاریابها و کارکنان خود در امور مربوط میباشد.

ماده 19 – نماینده بیمه اعم از شخص حقیقی یا حقوقی پس از سپردن تضمین مندرج در ماده 9 این آیین نامه طبق سند رسمی و ضمن عقد خارج لازم باید به بیمه مرکزی ایران و موسسه بیمه مربوط وکالتی بدهد که بیمه مرکزی ایران یا موسسه بیمه مربوط با توجه به مدلول ماده 10 این آیین نامه بنا به تصمیم هیات موضوع ماده 36 برای جبران خسارات وارده ناشی از تقصیر و یا غفلت و یا قصور نماینده و بازاریابها و یا کارکنان وی از تضمین مذکور منفردا" و یا مشترکا" استفاده نمایند.

ماده 20 – نماینده بیمه ملزم به حفظ اسرار و اطلاعاتی است که به مناسبت شغل خود بدست می آورد. در صورت افشاء این اسرار هیات مذکور در ماده 36 این آیین نامه میتواند نسبت به عدم تجدید یا لغو پروانه نمایندگی بیمه او اقدام نماید.

ماده 21 – نماینده بیمه مکلف است تمام اطلاعات لازم درباره بیمه مورد پیشنهاد از جمله نرخ، شرایط، خطرات بیمه شده و حدود خسارات احتمالی قابل پرداخت را برای بیمه گذار تشریح و به او ارائه و اعلام نماید و بیمه نامه را برابر با شرایط و پیشنهادات بیمه گذار از موسسه بیمه مربوط اخذ و یا صادر نماید و در غیر اینصورت مسئول جبران خسارات وارده خواهد بود.

تبصره: نرخ حق بیمه و شرایط برابر با تعرفه مصوب شورای عالی بیمه خواهد بود و در مواردیکه نرخ و یا شرایط تعیین نشده باشد موسسه بیمه قبلا" نرخ و یا شرایط را از بیمه مرکزی ایران گرفته و در اختیار نماینده بیمه خواهد گذاشت.

ماده 22 – نماینده بیمه نمیتواند حق بیمه را نقدی یا ضمن چک بانک در وجه حامل و یا به نام خود دریافت کند مگر اینکه در قرارداد نمایندگی این اجازه به نماینده بیمه داده شده باشد. در هر حال هر گاه نماینده بیمه بر خلاف دستور این ماده عمل نماید فقط در مقابل موسسه بیمه مربوط مسئول خواهد بود.

ماده 23 – نماینده بیمه حق ندارد از خساراتی که موسسه بیمه به بیمه گذار میپردازد مبلغی به هر عنوان دریافت دارد.

ماده 24 – نماینده بیمه باید از رقابت مکارانه و نا سالم با دلالان رسمی بیمه و نمایندگان بیمه و از انجام تبلیغات سوء علیه موسسات بیمه خودداری کند.

ماده 25 – نماینده بیمه مکلف است نشانی و محل کار و سکونت خود را به موسسه بیمه مربوط اعلام نماید و در صورت تغییر محل کار و سکونت بلافاصله نشانی جدید خود را اطلاع دهد و موسسات بیمه باید تغییر نشانی نماینده بیمه را به بیمه مرکزی ایران اعلام دارند.

ماده 26 – نماینده بیمه مکلف است هر سال یک نسخه از ترازنامه و حساب سود و زیان سالانه خود را به بیمه مرکزی ایران تسلیم نماید.

ماده 27 – نماینده بیمه مکلف است نام و شماره پروانه دلال رسمی بیمه را در بیمه نامه ای که بنا به پیشنهاد او صادر میشود قید نماید.

ماده 28 – نماینده بیمه مکلف است نام و شماره پروانه نمایندگی خود را در بیمه نامه ای که صادر میکند قید نماید و همچنین موسسه بیمه موظف است نام و شماره پروانه نماینده خود را در بیمه ای که بنا به پیشنهاد او صادر میشود درج کند.

ماده 29 – پرداخت حق بیمه به نماینده بیمه در حکم پرداخت حق بیمه به موسسه بیمه میباشد.

ماده 30 – موسسه بیمه نمیتواند بیمه ای را که بوسیله نماینده موسسه پیشنهاد شده است از طریق مستقیم یا وسیله نماینده دیگر خود یا دلال رسمی بیمه قبول نماید مگر اینکه بیمه گذار عدم تمایل خود را از صدور بیمه نامه از طریق نمایده مذکور کتبا اعلام دارد و در این صورت نیز موسسه بیمه یا نماینده دیگر موسسه نمیتوانند تخفیفی برای بیمه گذار منظور نموده و یا به وی پرداخت کنند.

ماده 31 – در صورتیکه موسسه بیمه پیشنهاد بیمه نماینده بیمه ای را رد نماید نمیتواند همان بیمه را با همان شرایط از دلال رسمی بیمه و یا نماینده بیمه دیگری قبول کند.

ماده 32 – اگر برای بیمه ای چند نماینده بیمه نرخ و شرایط خواسته باشند موسسه بیمه باید در کمال بیطرفی عمل نماید.

ماده 33 – موسسه بیمه کارمزد نماینده بیمه را به ترتیبی که در قرارداد نمایندگی بیمه تعیین میشود پرداخت خواهد نمود.

تبصره – میزان کارمزد نمایندگان بیمه طبق آیین نامه و مصوب شورای عالی بیمه قابل پرداخت است.

ماده 34 – هر گاه تغییراتی در بیمه نامه داده میشود و این تغییرات باعث افزایش حق بیمه گردد کارمزد نماینده بیمه نیز به همان نسبت افزایش خواهد یافت و درصورتیکه بعلل موجه، بیمه نامه فسخ و یا باطل شود و یا مبلغ حق بیمه تقلیل یابد کارمزد نماینده بیمه نیز به همان نسبت برگشت داده خواهد شد. موسسه بیمه بید تغییرات را به نماینده بیمه مربوط اطلاع دهد.

ماده 35 – بیمه نامه هایی که راسا" از طرف نماینده بیمه بدون داشتن دلال رسمی بیمه و یا به پیشنهاد نماینده بیمه ازطرف موسسه بیمه مربوطه صادر میشود پرتفو و نماینده بیمه خواهد بود و موسسات بیمه حقوق نماینده بیمه را نسبت به پرتفوی او در حدود عرف و اصول جاری بیمه رعایت خواهند نمود.

تبصره – نماینده بیمه میتواند پرتفوی خود را با نظر بیمه مرکزی ایران و موسسه مربوطه به همان بیمه و یا به نماینده دیگر همان موسسه انتقال دهد.

فصل سوم - مخلفات مختلف

ماده 36 – مرجع رسیدگی به تخلفات نماینده بیمه یا موسسه بیمه از مقررات این آیین نامه و قرارداد منعقده هیاتی است مرکب از سه نفر به شرح زیر:

الف – نماینده بیمه مرکزی ایران

ب – نماینده سندیکای بیمه مرکزی ایران

ج – نماینده سندیکای نمایندگان بیمه.

جلسات هیات به دعوت نماینده بیمه مرکزی ایران در محل بیه مرکزی ایران تشکیل خواهد شد. تصمیمات هیات با اکثریت آرا معتبر است.

تبصره 1 – یک نفر نماینده تام الاختیار از طرف موسسه بیمه مربوط و همچنین نماینده بیمه یا وکیل تام الاختیار او بدون حق رای مجاز به شرکت در جلسه خواهد بود.

تبصره 2 – در صورتیکه نماینده سندیکای بیمه گران ایران نماینده موسسه بیمه ای باشد که آن موسسه شاکی یا متشکی عنه است و همچنین نماینده سندیکای نمایندگان بیمه که خود شاکی یا متشکی عنه است نمیتواند بعنوان نماینده سندیکای خود عضویت هیات مذکور را داسته باشد و در این موارد سندیکای مذکور باید افراد دیگری را برای شرکت در جلسه هیات معرفی نمایند.

ماده 37 – صدور و لغو پروانه نماینده بیمه در هر مورد علاوه بر انتشار در روزنامه رسمی کشور و یکی از روزناتمه های کثیر الانتشر محل توسط موسسه بیمه مربوط به بیمه مرکزی ایران و سندیکای نمایندگان بیمه و سندیکای دلالان رسمی بیمه اعلام خواهد شد.

ماده 38 – پروانه نماینده بیمه در موارد زیر به تصمیم هیات مذکور در ماده 36 این آیین نامه لغو میشود:

الف – به درخواست نماینده بیمه و یا موسسه بیمه.

ب – در صورت معروفیت به فساد اخلاقی

ج – در صورتیکه کایتی از طرف بیمه گذار و یا موسسه بیمه یا از طرف سندیکای بیمه گران و یا سندیکای نمایندگان بیمه و یا سندیکای دلالان رسمی بیمه از عملیات نماینده بیمه به بیمه مرکزی ایران واصل شود و مورد شکایت در هیات مذکور در ماده 36 این آیین نامه تایید گردد.

د – در صورت عدم اجرای مقررات این آیین نامه و تایید آن در هیات مذکور در ماده 36 این آیین نامه.

تبصره 1 – تعیین تکلیف پرتفوی بیمه ای که پروانه وی لغو میشود با هیات مذکور در ماده 36 خواهد بود.

تبصره 2 – تضمین مذکور در ماده 9 این آیین نامه با رعایت شرایط مقرر در مواد 10 و 11 پس از لغو پروانه نماینده بیمه مسترد خواهد شد.

ماده 39 – در صورت محکومیت به ارتکاب جنایت و ورشکستگی به تقصیر و یا کلاه برداری و یا خیانت در امانت و یا دزدی و یا صدور چک بلامحل و یا اختلاس و یا معاونت در یکی از جرائم فوق پروانه نماینده بیمه لغو خواهد شد.

ماده 40 – در صورت فقدان پروانه نمایندگی رسمی بیمه موسسه بیمه میتواند المثنی صادر و مراتب را به بیمه مرکزی ایران اعلام نماید.

ماده 41 – وظایف و اختیاراتی که به موجب این آیین نامه بعهده سندیکای نمایندگان بیمه گذارنده شده تا تصویب اساسنامه و ثبت سندیکای مزبور بعهده سندیکای نمایندگان و دلالان بیمه خواهد بود.

ماده 42 – مدیران عامل و اعضای هیات های مدیره و عامل شرکتهای بیمه و همچنین نمایندگان موسسات بیمه خارجی در ایران و بازرسن (حسابرسان) و کارکنان موسسات بیمه و نیز همسران آنان نمیتوانند بعنوان نماینده بیمه فعالیت کنند و یا در موسسات نمیاندگی بیمه اصالتا" و یا وکالتا" مشارکت و یا فعالیت نمایند.

تبصره – عدم رعایت مفاد این ماده موجب لغو پروانه نمایندگیهای مربوط خواهد شد.

ماده 43 – موسسات بیمه موظفند حداکثر ظرف دو ماه از تاریخ ابلاغ این آیین نامه صورت نمایندگان بیمه فعلی خود را به بیمه مرکزی ایران تسلیم دارند. این عده از نمایندگان فقط از شرظ بند ج ماده 7 معاف خواهند بود و میتوانند با موافقت بیمه مرکزی ایران و موسسات بیمه مربوط بکار نمایندگی بیمه ادامه دهند و به هر حال اجرای سایر مقررات این آیین نامه در مورد این عده نیز حداکثر تا سه ماه از تاریخ ابلاغ این آیین نامه الزامی است.

ماده 44 – ذکر نام موسسه بیمه ای که نماینده بیمه نمایندگی آن موسسه را دارد در تابلو و سر کاغذها و آگهی ها الزامی است و نام موسسه بیمه مربوط باید با حروف درشت تر از حروف نام نماینده یا نمایندگی بیمه باشد.

تبصره – نام نمایندگی بیمه باید از نامهای ایرانی انتخاب شود.

ماده 45 – بانکهای ایرانی فقط در مورد تمدید بیمه نامه های باربری میتوانند نمایندگی موسسات بیمه را داشته باشند و در ایم مورد شمول مقررات آیین نامه نمایندگی بیمه باستثنای ماده 1 (بجز تبصره های آن) و مواد 2 و 15 و 18 و 23 و 24 و 29 و 33 و 34 مستثنی هستند و نمایندگی این موسسات در امر تمدید بیمه نامه های باربری تابع قراردادی خواهند بود که در هر مورد با موسسات بیمه منعقد میکنند.

مفاد قرارداد باید قبلا به تاببد بیمه مرکزی ایران برسد.

تبصره – حکم ماده 42 و تبصره ن در مورد مدیران عامل و اعضا هیات های مدیره و عامل و بازرسان (حسابرسان) و کارکنان بنکها و همسران آنان نیز جاری است.

ماده 46 – نسبت به مواردی که در این آیین نامه پیشبینی نشده است در امر نمایندگی، نماینده بیمه موسسه بیمه مربوط تابع قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری و قانون تجارت و سایر قوانین مربوط و عرف بیمه خواهد بود.

آیین نامه شماره 18.1

مقررات مکمل آیین نامه نمایندگی بیمه

در تاریخ 1371.06.09 ملغی و 28 جایگزین آن شد

شورای عالی بیمه در جلسه مورخ 13پ535.09.14 تصویب نمود: تبصره زیر به ماده 5 آیین نامه شماره 18 اضافه شود.

تبصره – نماینده بیمه که دارای پروانه فعالیت برای رشته بیمه های زندگی باشد میتواند در مورد بیمه های حوادث شخصی نیز بعنوان نماینده بیمه گر اقدام کند.

آیین نامه شماره 18.2

مقررات مکمل آیین نامه نمایندگی بیمه

در تاریخ 1371.06.09 ملغی و 28 جایگزین آن شد

شورای عالی بیمه در اجرای ماده 68 و بند 5 ماده قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری در جلسه مورخ 1358.11.28 تصویب کرد که:

تبصره 4 به ماده 9 آیین نامه شماره 18 اضافه شود:

تبصره 4 – در صورتیکه دانشجویان و فارغ التحصیلان بیمه داوطلب شغل نمایندگی بیمه قادر به دادن تضمین مقرر در این ماده نباشند، شرکت طرف قرارداد نماینده میتواند به تشخیص مدیر عامل شرکت از آنان سفته اخذ نماید.

از کارمزد های این نماینده بعنوان سپرده در حساب مخصوص نزد شرکت بیمه نگهداری خواهد شد تا به تدریج سپرده به مبلغ پیشبینی شده قرارداد برسد. کسر کارمزد ماهانه نمیتواند از کمتر از ده درصد کارمزد مربوط به نماینده باشد و حداکثر ظرف دو سال باید به حد نصاب لازم برسد.