آیین نامه شماره 12 بیمه مرکزی سرمایه گذاری موسسات بیمه (در تاریخ 1381.03.28 ملغی شده و آیین نامه شماره 42 جایگزین آن شده است)
شورای عالی بیمه در اجرای ماده 61 قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری آیین نامه سرمایه گذاری موسسات بیمه (نحوه به کار افتادن ذخائر و اندوخته ها) را مشتمل بر 11 ماده و 4 تبصره در جلسه مورخ 1353.02.15 تصویب نمود:
ماده 1 – موسسات بیمه باید داراییهای معرف ذخایر فنی و اندوخته های قانونی و همچنین سرمایه خود را طبق مقررات این آیین نامه در ستون دارایی ترازنامه منعکس نمایند.
ماده 2 – سرمایه گذاریهای مجاز برای موسسات بیمه ایرانی از محل ذخائر فنی عبارتست از:
الف – وام بیمه گذاران بیمه های زندگی به موجب شرایط قراردادهای بیمه صادره.
ب – اوراق قرضه دولتی و اسناد خزانه به ترتیب زیر:
در بیمه های زندگی حداقل پنجاه درصد ذهائر فنی پس از کسر مانده وامهای پرداخت شده به بیمه گذاران.
در بیمه های غیر زندگی حداقل پنجاه درصد ذخائر فنی.
ج – اوراق بهادار و اسناد قرضه تضمین شده بوسیله حداکثر تا پنجاه درصد جمع ذخائر فنی.
د – سهام شرکتهای پذیرفته شده در بورس به شرطی که مجموع آنها از 25 درصد جمع ذخائر فنی تجاوز نکند.
ه – خرید سهام و اوراق قرضه شرکتهای ساختمان مسکن و یا مشارکت در طرحهای ساختمان مسکن به شرطی که در هر شرکت یا در هر طرح از ده درصد و مجموعا از 10 درصد جمع ذخائر فنی تجاوز نکند.
و – خرید سهام و اوراق قرضه و یا مشارکت در شرکتهایی که در ایجاد و یا اداره انبارهای عمومی کالا که بر اساس ضوابط مورد تایید بیمه مرکزی ایران فعالیت دارند به شرطی که در هر شرکت از ده درصد و مجموعه از 25 درصد جمه ذخائر فنی تجاوز نکند.
ز – خرید اموال غیر منقول واقع در محدوده شهرها به شرطی که مجموع آنها از 10 درصد ذخائر فنی تجاوز نکند.
ح – خرید اوراق قرضه شرکتهای دیگر به شرطی که مجموع آنها از 10 درصد جمع ذخائر فنی تجاوز نکند.
ط – وام رهنی به شرطی که مجموع آنها از 10 درصد جمع ذخائر فنی تجاوز نکند و در هر مورد رهن اول بوده و از 50 درصد ارزش غیر منقول مورد رهن نیز متجاوز نباشد.
س – خرید سهام و یا مشارکت در شرکتها و طرحهایی که در رشته های کشاورزی، دامداری، صنعتی، معدنی و یا خدماتی از طرف بانکهای تخصصی و یا سایر موسسات تخصصی رسمی مربوط اجرا یا تصویب میشود به شرطی که مجموع آنها از 10 درصد جمع ذخائر فنی تجاوز نکند.
ک – ایجاد کارخانه های صنعتی و یا اجرای طرحهای کشاورزی یا ساختمانی با مشارکت موسسات دیگر با تایید بیمه مرکزی ایران به شرطی که مجموع آنها از 10 درصد جمع ذخائر فنی تجاوز نکند.
ل – وامهای پرداختی به کارکنان موسسه بیمه به منظور تهیه مسکن که در اجرای آیین نامه های استخدامی پرداخت میشود.
م – سپردا بانکی
ن – سایر سرمایه گذاریها به تشخیص مدیران موسسه بیمه به شرطی که مجموع آنها از 10 درصد جمع ذخائر فنی تجاوز نکند.
تبصره – موسسات بیمه میتوانند علاوه بر سپردا هایی که به موجب قراردادهای بیمه اتکایی نزد موسسات بیمه واگذارنده دارند بدهی موسسات بیمه واگذارنده از بابت معاملات بیمه های غیر زندگی را حداکثر تا بیست درصد ذخائر مربوط به این معاملات و بدهی بیمه گذاران از بابت حق بیمه قراردادهای بیمه های غیر زندگی را حداکثر تا ده درصد ذخائر فنی بیمه های غیر زندگی جزء سرمایه گذاری خود منظور نمایند و بدهی وزارتخانه ها و سازمانها و موسسات دولتی تا بیست درصد ذخائر فنی قابل احتساب در سرمایه گذاری است.
ماده 3 – سرمایه گذاریهای مجاز از محل سرمایه پرداخت شده و ذخائر و اندوخته های قانونی و افزایش سرمایه شرکت و همچنین از محل وجوه حاصل از فروش دارائیهای خریداری شده از محل سرمایه شرکت عبارتست از خرید اوراق قرضه دولتی و اسناد خزانه و سپردا های بانکی به هر میزان و خرید اموال منقول و غیر منقول مورد احتیاج موسسه بیمه وسرمایه گذاریهای مذکور در بدهای ج تا ک ماده 2 و تبصره آن تا دو برابر حد نصابهای معین در هر مورد نسبت به جمع سرمایه پرداخت شده شرکت و ذخائر اندوخته های قانونی موسسه بیمه و بند ن ماده 2 به میزان 10 درصد نسبت به جمع سرمایه پرداخت شده شرکت و ذخائر و اندوخته های قانونی موسسه بیمه.
تبصره 1 – سرمایه گذاری به میزان بیش از دو برابر نصابهای مقرر در این ماده موکول به موافقت بیمه مرکزی ایران است و در هر صورت از چهار برابر نصابهای مقرر در ماده 2 و تبصره آن تجاوز نخواهد کرد.
تبصره 2 – موسسات بیمه میتوانند با موافقت بیمه مرکزی ایران بدون رعایت نصابهای مقرر در مواد 2 و 3 به استثنای بند ب ماده 2 طرحهای سرمایه گذاری خود را که تا پایان سال 1352 به اتمام نرسیده است ادامه داده و یا توسعه دهند.
ماده 4 – سرمایه گذاریهای مجاز برای موسسات بیمه خارجی از محل ذخائر فنی و همچنین درآمدهای انتقال نیافته موضوع ماده 47 قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری برای اینگونه موسسات که در ایران اجازه فعالیت دارند عبارتست از:
الف – اوراق قرضه دولتی و اسناد خزانه حداقل پنجاه درصد جمع ذخائر فنی.
ب – سپرداا های بانکی.
ماده 5 – موسسه بیمه نمیتواند وام شخصی و انفرادی پرداخت نماید و یا وارد داد و ستدهای بانکی و سفته ای (موضوع عملیات بانکها) گردد. اعطای وام در صورتی مجاز خواهد بود که بر مبنای یک طرح سرمایه گذاری اساسی بوده و شرکت بخواهد همراه با سرمایه گذاری به صورت اعطای اعتبار نیز در طرح مذکور مشارکت نماید. اعطای وام به ترتیب فوق موکول به پیشنهاد موسسه بیمه و موافقت بیمه مرکزی ایران و تصویب شورای عالی بیمه خواهد بود.
تبصره – وامهایی که در اجرای بندهای الف و ط و ل ماده 2 آیین نامه پرداخت میشود از شمول مقررات این ماده مستثنی است.
ماده 6 – موسسات بیمه مجاز نیستند غیر منقولی را تملک کنند که بیشتر از 50 درصد ارزش واقعی آنها در وثبقه دین باشد، علاوه بر این موسسات بیمه مجاز نیستند اموال غیر منقول خود را به رهن بگذارند مگر با رعایت دستور ماده 60 قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری.
ماده 7 – موسسات بیمه که در خارج از کشور فعالیت دارند نسبت به ذخائر فنی و سرمایه گذاریهایی که مربوط به عملیات آنها در خارج است تابع مقررات محل فعالیت خواهند بود. در صورتیکه در کشور خارجی محل عملیات موسسه بیمه ایرانی مقرراتی در این مورد وجود نداشته باشد تابع مقررات این آیین نامه خواهند بود.
ماده 8 – اموال خریداری شده از محل ذخائر فنی و اندوخته های قانونی و سرمایه موسسه بیمه در آخر هر سال مالی باید به قیمت روز ارزیابی شود. اگر قیمت روز بیشتر از ارزش دفتری باشد، ارزش دفتری ملاک خواهد بود و اگر قیمت روز کمتر از ارزش دفتری باشد، قیمت روز ملاک بوده و مابه التفاوت به بدهکار حساب سود و زیان شرکت منظور خواهد شد.
ارزش دفتری عبارتست از قیمت تمام شده پس از کسر استهلاک.
ماده 9 – موسسات بیمه که در رشته بیمه های زندگی و یا بیمه های متضمن مستمری فعالیت دارند باید سرمایه گذاریهای از محل ذخائر فنی مربوط را با در نظر گرفتن نرخ بهره بکار رفته در محاسبات ذخیره ریاضی خود انجام دهند.
ماده 10 – بیمه مرکزی ایران میتوانند تمام یا قسمتی از اموال خریداری شده از محل سرمایه و ذخائر و اندوخته های قانونی موسسات بیمه را در هر زمان مه مقتضی بداند ارزیابی کند و به هر فاصله بین دو ارزیابی بیش از سه سال نخواهد بود.
ماده 11 – موسسات بیمه مکلفند در ترازنامه سال مالی 1352 سرمایه گذاریهای انجام شده از محل سرمایه و ذخایر فنی و ذخایر و اندوخته های قانونی خود را تعیین و به ضمیمه ترازنامه به بیمه مرکزی ایران ارسال دارند. سرمایه گذاریهای سالهای 1353 به بعد مشمول مقررات این آیین نامه خواهد بود.
آیین نامه شماره 12.1
مقررات مکمل آیین نامه شماره 12 (ملغی شده)
شوای عالی بیمه در اجرای ماده 61 قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران وبیمه گری در جلسه مورخ 1374.10.4 بندهای ب، ج و م از ماده 2 آیین نامه شماره 12 را بشرح زیر تغییر و اطلاح قرار داد:
ب – سپردا های بانکی و اوراق قرضه و یا مشارکت دولتی و اسناد خزانه به ترتیب زیر:
اوراق قرضه یا مشارکت دولتی و اسناد خزانه حداکثر 25 درصد جمع ذخائر فنی.
سپرده های بانکی حداقل 25 درصد جمع ذخائر فنی.
مجموع سرمایه گذاریهای بندهای 1 و 2 بالا با رعایت حداقل 25 درصد برای سپرده های بانکی نباید از چهل درصد جمع ذخائر فنی کمتر باشد.
ج – اوراق بهادار و اسناد قرضه یا اوراق مشارکت تضمین شده بوسیله دولت یا بانکها حداکثر 25 درصد جمع ذخائر فنی.
درج سپرده های بانکی در بند ب، موجب حذف بند م ماده 2 آیین نامه خواهد شد.